Droga Anno i Lucyno!
Pożegnania są najtrudniejsze, bo jak rozstać się
i podziękować ludziom, z którymi przebyło się tyle dróg, wydeptało tyle ścieżek…  Choć wiemy, że wszystko zawsze ma swój kres, nie ma ludzi niezastąpionych, praca nie trwa wiecznie, to i tak nie jest łatwo … Jak wyrazić uznanie, wdzięczność za to, że byliście, dawaliście z siebie wszystko , co najlepsze , naszej szkolnej rodzinie. 
Pozostają tylko proste i płynące z naszych serc słowa: „Dziękujemy Wam”.  
Odchodzicie na zasłużoną emeryturę, niech będzie ona dla Was czasem nadal aktywnym.
Żyjcie najpiękniej, teraz bez ograniczeń czasowych, dbajcie o siebie, spełniajcie się i nie zapominajcie o nas.
Na nadchodzące lata życzymy Wam drogie Koleżanki zdrowia, radości, uśmiechu na każdy dzień i realizacji wielu życiowych planów.